- mövcibincə
- qoş. köhn. Görə, əsasən, binaən. <Şah:> Qoşunun . . məvacibi qibleyialəmin fərmanı mövcibincə və mənim imzam ilə vilayətlərin mədaxilindən həvalə olunur. M. F. A.. <Mirzə Məmmədqulu:> Camaat, bu gün cənab naçalnikin hökmü mövcibincə burada bir siyahi qərar verilib. C. M..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.